ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ, 19 ਮਾਰਚ (ਪੰਜਾਬ ਮੇਲ)- ਨਾਸਾ ਦੀ ਭਾਰਤੀ ਮੂਲ ਦੀ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਸੁਨੀਤਾ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਵਾਪਸੀ ਕਰਕੇ ਇਤਿਹਾਸ ਰਚਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਨੇ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਮੌਕੇ ਵਿਚ ਬਦਲਿਆ, ਉਹ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਹੈ। ਵਿਲੀਅਮਜ਼, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਛੋਟੇ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਸਿਰਫ 8 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਲਾੜ ਸਟੇਸ਼ਨ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੂੰ ਤਕਨੀਕੀ ਖਰਾਬੀ ਕਾਰਨ ਲਗਭਗ 9 ਮਹੀਨੇ ਉਥੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ।
ਇਸ ਔਖੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਉਹ ਘਬਰਾਈ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਨਵੇਂ ਰਿਕਾਰਡ ਕਾਇਮ ਕੀਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਮਹਿਲਾ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਪੇਸਵਾਕ ਕਰਨ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਪੁਲਾੜ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸਗੋਂ ਭਾਰਤ ਸਮੇਤ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਮਾਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਸੁਨੀਤਾ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰਾ 5 ਜੂਨ, 2024 ਨੂੰ ਬੋਇੰਗ ਸਟਾਰਲਾਈਨਰ ਰਾਹੀਂ ਨਾਸਾ ਦੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਬੁਚ ਵਿਲਮੋਰ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਿਸ਼ਨ ਸਿਰਫ ਅੱਠ ਦਿਨ ਚੱਲਣਾ ਸੀ, ਪਰ ਤਕਨੀਕੀ ਖਰਾਬੀ ਕਾਰਨ ਸਟਾਰਲਾਈਨਰ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਬਦਲਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਨੂੰ ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ. ‘ਤੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਐਕਸਪੀਡੀਸ਼ਨ 71/72 ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਖੋਜ ਵਿਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਨਾਸਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 4500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੱਕਰ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ 121 ਮਿਲੀਅਨ ਮੀਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਨੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਠਹਿਰਾਅ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੰਮ ਵੀ ਕੀਤੇ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁੱਲ 50 ਘੰਟੇ 40 ਮਿੰਟ ਸਪੇਸਵਾਕ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਮਹਿਲਾ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰਿਕਾਰਡ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਇਓਮੈਡੀਕਲ ਖੋਜ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਟੈਸਟਿੰਗ ਸਮੇਤ ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ. ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਪੁਲਾੜ ਖੋਜ ਦੇ ਖੇਤਰ ‘ਚ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸੁਨੀਤਾ ਵਿਲੀਅਮਸ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਈ ਅਹਿਮ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਰਹਿ ਚੁੱਕੀ ਹਨ। 2006 ਵਿਚ, ਉਹ ਐੱਸ.ਟੀ.ਐੱਸ.-116 ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਤਹਿਤ ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ. ਪਹੁੰਚੀ ਅਤੇ ਚਾਰ ਸਪੇਸਵਾਕ ਕਰਕੇ 29 ਘੰਟੇ 17 ਮਿੰਟ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, 2012 ਵਿਚ ਵੀ ਉਹ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ 127 ਦਿਨ ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ. ‘ਤੇ ਰਹੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਕਨੀਕੀ ਮੁਰੰਮਤ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਵਾਰ, 2024 ਵਿਚ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਤੀਜੇ ਵੱਡੇ ਮਿਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਗਈ ਅਤੇ ਨਾਸਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅਧਿਆਏ ਜੋੜਿਆ।
ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਸੁਨੀਤਾ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਨਾਸਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ 45 ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਪੋਸਟ-ਮਿਸ਼ਨ ਰੀਹੈਬਲੀਟੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ‘ਤੇ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਿਕਵਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਤੈਅ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਪੁਲਾੜ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਬਣੇਗੀ।